Հնդկաստանի տեքստիլի և հագուստի արտահանումը, ներառյալ ձեռագործները, աճել է 1%-ով և կազմել 2,97 լախ կրոն (35,5 մլրդ ԱՄՆ դոլար) 24 ֆինանսական տարվա ընթացքում, ընդ որում պատրաստի հագուստը կազմում է ամենամեծ բաժինը՝ 41%:
Արդյունաբերությունը բախվում է այնպիսի մարտահրավերների, ինչպիսիք են գործառնությունների փոքր մասշտաբը, մասնատված արտադրությունը, տրանսպորտային բարձր ծախսերը և կախվածությունը ներմուծվող մեքենաներից:
Հնդկաստանի տեքստիլի և հագուստի արտահանումը, ներառյալ ձեռագործները, աճել է 1%-ով և կազմել 2,97 լախ կրոն (35,5 միլիարդ ԱՄՆ դոլար) 2023-24 ֆինանսական տարվա ընթացքում (FY24), համաձայն Ֆինանսների նախարարության կողմից այսօր հրապարակված տնտեսական հետազոտության:
Ամենամեծ մասնաբաժինը կազմել է պատրաստի հագուստը՝ 41%, արտահանումը կազմել է 1,2 լաք կրոն (14,34 մլրդ ԱՄՆ դոլար), որին հաջորդում են բամբակյա գործվածքները (34%) և տեխնածին տեքստիլները (14%):
Հետազոտության փաստաթուղթը կանխատեսում է Հնդկաստանի իրական համախառն ներքին արդյունքը (ՀՆԱ) 6,5%-7% FY25-ին:
Զեկույցում մատնանշվում են մի քանի մարտահրավերներ, որոնց առջև ծառացած է տեքստիլ և հագուստի արդյունաբերությունը։
Քանի որ երկրի տեքստիլ և հագուստի արտադրական հզորությունների մեծ մասը ստացվում է միկրո, փոքր և միջին ձեռնարկություններից (ՓՄՁ-ներ), որոնք կազմում են արդյունաբերության ավելի քան 80%-ը, և գործառնությունների միջին չափը համեմատաբար փոքր է, արդյունավետությունն ու մասշտաբի տնտեսությունը օգուտ են տալիս: լայնածավալ ժամանակակից արտադրությունը սահմանափակ է:
Հնդկաստանի հագուստի արդյունաբերության մասնատված բնույթը, որի հումքը հիմնականում ստացվում է Մահարաշտրայից, Գուջարաթից և Թամիլ Նադուից, մինչդեռ մանող հզորությունը կենտրոնացած է հարավային նահանգներում, մեծացնում է տրանսպորտային ծախսերը և ուշացումները:
Այլ գործոններ, ինչպիսիք են Հնդկաստանի մեծ կախվածությունը ներմուծվող մեքենաներից (բացառությամբ մանող հատվածի), հմուտ աշխատուժի պակասը և հնացած տեխնոլոգիաները, նույնպես կարևոր սահմանափակումներ են:
Հրապարակման ժամանակը՝ Հուլիս-29-2024